بعضی وقت ها
بعضی وقت ها دخترم،
بعضی وقت ها که اینجا چیزی مینویسم و بعدش برمیگردم بخونم تا مشکل املایی و انشایی نداشته باشه اول نوشته، "دخترم" رو که میخونم باورم نمیشه اینارو من نوشتم. باورم نمیشه من دارم یکی رو دخترم صدا میکنم. یه لحظه احساس میکنم نوشته های یکی دیگه رو دارم میخونم.
بعدش که به خودم میام و باورم میشه اینارو من نوشتم دلم یه جوری میشه و یه خنده کوچیکی گوشه لبم میشینه و با این حس زیبا برمیگردم به کارم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
