شاهزاده مامان و بابا

فردای آزمایش خون یعنی یکشنبه 26 شهريور مامان رفت پیش دکتر تا پروسه به دنيا آمدن شاهزاده ما رسما شروع بشه. دکتر هم طبق معمول همه بارداری ها آزمایش خون نوشت برای مامانت و سونوگرافی برای بعد 10 مهر. مامانت از دکتر و فضای مطب خیلی راضی بود و این برای من خیلی مهم بود. اینکه نمیدونستیم تو دل مامانت چه خبره و تو دقيقا الان داری چيکار میکنی اضطراب آور بود ولی همین اضطراب هم شيرين بود و هست و خواهد بود.

وقت سونوگرافی مامانت شنبه 15 مهر بود. چهارشنبه قبلش (یعنی 12 مهر) بعد از ظهر که شرکت بودم مامانت زنگ زد که دیگه نمیتونه استرس بی خبری رو تحمل کنه و وقت سونو رو عوض کرده و امروز ساعت 4 میره برای سونوگرافی.  منم سريع کارهامو جمع و جور کردم و راه افتادم که برسم به مامانت. لحظات و دقايق پر اضطراب ولی شیرينی رو داشتیم سپری میکردیم. بالاخره جواب سونو رو گرفتيم و برای اولین بار شاهزاده ما که تو باشی مشاهده شدی.           اینم توضيحات آقای دکتر در مورد شکل های بالا: خوب من که خیلی از این تصاویر و توضيحات سر در نمیارم ولی دکتر به مامانت گفته که همه چی خوبه و قلبت هم همین الان داره 157 تا...

عصر جمعه 24 شهريور 1391 مامانت گفت وقتی دارم میام خونه Baby Check بخرم. منم با یه حس مبهم از داروخانه چيذر یه Baby Check خارجی اصل خریدم  وقتی اومدم خونه هم من هم مامانت فکر نمی کردیم خبری باشه و در نتيجه بی خیال شدیم. صبح شنبه که از خواب بيدار شدم (یعنی مامانت بیدارم کرد) اولين جمله ای که شنیدم این بود که مامانت گفت: مامان: آرش پاشو فکر کنم يخچال خراب شده. صدای تق تق میده. بابا (طبق معمول) : باشه الان پا میشم. مامان (در کمال خونسردی) : در ضمن Baby Check هم مثبته. بابا : اینو میگی که من زود پا شم؟ بیدار شدم بابا الان میرم می بینم. مامان: مگه شوخی دارم باهات جدی میگم مثبته. بابا (در حال پرش از رختحواب): یع...