شاهزاده مامان و بابا

شاهزاده من دو روزی میشه که اشتهای مامانت زیاد شده و حسابی داره غذا میخوره. دیروز که عصر رسیدم خونه دیدم نصف هندونه رو خورده با یه عالمه کاهو. امروزم صبح عدسی خورده بود و ناهار جوجه کباب با آش رشته و عصر هم ماکارونی خورد با یه عالمه سالاد!! این نشون میده که سه ماهه اول در حال تمام شدنه. امروز 2 ماه و بیست و هشت روزه که توی دل مامانتی و فقط دو روز مونده تا وارد ماه چهارم بشی. کم کم بزرگتر میشی و شکم مادرت هم بزرگ میشه و همه متوجه حضور توی عزیز میشوند. حضوری که تمام زندگی من و مادرت را متحول کرده و بیشتر از این هم متحول خواهد کرد. این دگرگونی و تحول را جور دیگری دوست میدارم. مبهم هست ولی شیرین است. دلواپسی دارد ولی خوب است. ناشناخته است ولی...

شاهزاده من جمعه هفته پیش مامانت پس از مدت ها بی اشتهایی و بی قراری حالش نسبتا خوب بود و هوس ديزی کرده بود. شال و کلاه کردیم و رفتیم رستوران دیزی خیابان ايرانشهر. این رستوران دیزی رو من و مادرت خیلی قبولش داریم و محيط خیلی خوبی داره. هر چند ظهر روزهای تعطیل باید یکی دو ساعتی تو صف منتظر نوبتت بمونی ولی غذاش و محیطش خیلی خوبه و بزرگتر که شدی حتما بارها و بارها من و تو و مامانت میریم اونجا و از نزدیک میبینی این رستوران رو. یه مزیت خیلی خوبی هم که خودم این سری متوجه شدم اینه که برای خانم های باردار صف نداره و خانم های بارداری مثل مامانت میتونن بدون نوبت برن برای میل کردن غذا. البته این سری چون تو هنوز کوچولو بودی و شکم مامانت هنوز بزرگ نشد...

شاهزاده من این روزها روزهای انتظار است و بس. انتظار بيستم آبان و دیدن تو از نزدیک و البته به کمک سونوگرافی که بنا به گفته خانم دکتر به مامانت بند بند انگشتانت را هم خواهيم دید. اين روزها روزهای انتظار است و تجسم تو در ذهن و فکرمان. این روزها روزهای انتظار است برای تمام شدن سه ماهه اول و کمی بهتر شدن حال عمومی مادرت. این روزها روزهای انتظار است برای حس کردنت. برای شنيدنت. برای دیدنت و زندگی کردنت. این روزها روزهای انتظار است و همچنان ادامه دارد که هيج کندتر از همیشه هم می گذرد. این روزها روزهای انتظار است برای دیدن دستهایت، پاهايت، چشمانت و تک تک اعضای بدنت.  این روزها روزهای انتظار است برای شکل گرفتن کامل تمامی ارکا...

شاهزاده والا مقام عزیز دل بابا و مامان میشه بگی الان دقيقا اون تو چیکار داری میکنی که مامانت رو یهویی از این رو به اون رو میکنی؟  نه خداییش بیا مثل دو تا آدم عاقل و بالغ بشینیم باهم صحبت کنیم و به یه نتيجه ای برسیم. یبا یه گفتگوی تمدن ها راه بندازیم اصلا  تو الان بیشتر از ده هفته است که تو دل مامانتی و برای خودت مردی یا خانمی شدی. ولی نه میزاری مامانت غذا بخوره. نه میزاری غذا نخوره. نه میزاری بخوابه. نه میزاری نخوابه. نه میزاری بشینه. نه میزاری نشينه. نمیشه که آخه اینجوری عزیز من. زشته این کارا. نکن بچه جان. ملت جی میگن آخه... جان؟ متوجه نشدم جی گفتی. چی؟ دوست داری اذیت کنی؟ خوشت میاد؟ تواناییشو داری؟ استعدادش ...

شاهزاده بابا این شعر ترکی رو مامان بزرگت (مامان بابات) برات فرستاده: گئجه منيم گونوز سنین آجی منيم شيرين سنين تيکان منيم گوللر سنين   شادليخ سنين نيسکيل منيم هرشی سنين هچلر منيم دنیا سنين سنده منيم   ترجمه: شب برای من روز برای تو تلخی برای من شيرينی برای تو خار برای من همه گلها برای تو   شادی برای تو غم برای من همه چی برای تو هیچ چی برای من دنیا برای تو تو هم برای من

شاهزاده بابا اين روزها به آرامی میگذرند و تو الان بیشتر از دو ماهه که تو دل مامانتی. این روزها میگذرند اغلب به شادی و سرخوشی از وجود تو و البته گاهی هم به دلهره و نگرانی از آینده. الان که هفته هشتم رو پشت سر گذاشتی تو یک انسان کامل در ابعاد مینیاتوری هستی با 3 سانتی متر قد و حدود 1 گرم وزن (ای جانم) نمیدونم الان اون تو داری چیکار میکنی. کاش یه وسيله ای مکانيزمی یه راهی بود که تو هم میتونستی با ما حرف بزنی  مثلا میگفتی دوست داری الان مامانت چه غذایی بخوره؟ یا دوست داری چجوری بشینه؟ یا چجوری بخوابه؟ یا مثلا به من میگفتی این bug برنامه رو چجوری درست کنم؟  یا حتی شاید میتونستی به هزاران سوال بی جواب بابات جواب بدی....

شاهزاده من بين خودمان بماند مادرت را که نگاه میکنم خجالت میکشم. خجالت میکشم از اینکه این بار عظيم فقط بر دوش مامانته و من هیچ کاری نمیتونم بکنم. خجالت میکشم از اینکه تمام اضطراب و دلواپسی و دلشوره برای مامانته و من هيچ کاری نمیتونم بکنم. خجالت میکشم از اینکه حالت تهوع و بی قراری های بارداری اذيتش میکنه و من هیچ کاری نمیتونم بکنم. خجالت میکشم از اینکه دائما باید مواظب خودش باشه و خیلی از لذت ها رو برای خودش حروم کنه و من هيچ کاری نمیتونم بکنم. امیدوارم وقتی به دنيا اومدی با هم تمام این زحمات و دلشوره ها و دلواپسی های مامانت رو جبران کنیم.

  شاهزاده بابا نمیدانم کی و در چه سنی این نوشته ها را خواهی خواند نمیدانم روزی که این نوشته ها را میخوانی چه احساسی نسبت به این نوشته ها خواهی داشت نمیدانم چه خواهی گفت و چه نظری خواهی داشت. به یاد داشته باش که  تو از نظر من و در فکر من آزاد ترین و رها ترین خواهی بود. تو را رهای رها خواهم خواست. بی هیچ تعلقی و بندی از جانب من. تو در دوران شيرخوارگی: آزاد خواهی بود هروقت دلت خواست و به هر میزان که دلت خواست گریه کنی. نخواهم گفت بس است میخواهم بخوابم. آزاد خواهی بود هروقت دلت خواست و به هر میزان که دلت خواست خنده کنی. نخواهم گفت دیر وقت است و بچه باید بخوابد. آزاد خواهی بود تا هر زمان و سنی که دلت خواست نگذار...

بعد از ظهر همان روز شنبه 25 شهريور مامانت آزمایش خون داد تا مطمئن بشیم از وجودت. جواب آزمایش رو که گرفتيم دیگه کاملا مطمئن شديم که میخوای به ما و این دنيا افتخار بدی و الان تو دل مامانت با تمام توان در حال رشد و بزرگ شدنی. اینم نتيجه آزمایش خون مامان و دومين نشانه شاهزاده: ...